Ravaqim Urban Walk Munster

Zaterdagmiddag 2 december 14.10 uur. Twee andere ravaqim stappen bij ons in de auto op het parkeerterrein van de Stadskerk. We vertrekken direct en rijden over de ring, A7 en N34 richting Emmen. Bij Zuidlaren pikken we een vijfde ravaqim op. Precies één auto vol en een mooi aantal om met elkaar de kerstsfeer in Münster te gaan proeven. Onderweg is er volop gelegenheid elkaar beter te leren kennen en wordt er honderduit gekletst over van alles en nog wat. Op een rustig moment wordt er gevraagd de muziek wat harder te zetten zodat er meegezongen kan worden op de worship muziek om vervolgens de onderlinge gesprekken ongestoord voort te zetten. De toon is gezet en het belooft een leuke namiddag en avond te worden. In Münster aangekomen is het even zoeken naar een geschikte parkeerplaats met laadpaal maar nadat die gevonden is zijn we al snel in het centrum van de stad. Ongelofelijk, op en top Christmas en wat een drukte. We kunnen zo ongeveer over de hoofden lopen. Als dit toch eens een voorbode mag zijn voor onze eigen Christmas Urban Walk in de stad Groningen. Na eindeloos schuifel van kerststal naar kerststal en het goede leven te hebben gesmaakt is het de hoogste tijd om wat te gaan eten. Maar goed, het is druk, erg druk in de stad. Rond acht uur vinden we een plekje in een tapas restaurant, maar we moeten nog lang wachten tot we eindelijk kunnen eten. Afgezien van wat knorrende magen vermaken we ons overigens uitstekend met gesprekken en het oefenen van danspasjes die enkelen van ons in de weken daarvoor hadden geleerd. Aanzienlijk later dan gepland wandelen we rond half elf terug naar de auto. Eén van ons zette het lied “welk een vriend is onze Jezus” in en we hebben gezamenlijk lol dat te vertalen in het Duits en dat dan hardop te zingen in de stad. Onderweg terug naar huis zijn de deelnemers nog steeds niet uitgekletst maar is er inmiddels ook de veiligheid om effe rustig je ogen te sluiten. Rond één uur ‘s nachts zijn we terug in de stad en kijken we terug op een zeer geslaagde trip en zijn we dankbaar dat samen met anderen te hebben mogen beleven.